Herken je dit?
Je bent iemand die zorgzaam is, druk met werk, gezin en je rijke sociale leven. Je weet, als je een ruimte binnenloopt, precies hoe de stemming is, je hebt net ontdekt dat je gevoeliger bent dan je dacht en weet niet zo goed hoe je hiermee om kunt gaan.
De buitenwereld ziet een zelfverzekerd persoon die precies weet wat ze wil en altijd voor iedereen klaar staat met een luisterend oor of hulp, het maakt niet uit. Ze vinden het fijn om bij jou in de buurt te zijn. Je voelt je de laatste tijd vaak onzeker want je weet niet meer goed wat je allemaal waarneemt.
Herken je dat je ’s ochtends opstaat en meteen ‘aan’ staat omdat je geen idee hebt hoe je alle dingen die gedaan moeten worden vandaag voor elkaar krijgt?
Je partner staat een uur later op en gaat dan even lekker uitgebreid douchen en jij regelt alles voor de kinderen. Geen idee hoe deze situatie gekomen is, maar je merkt de laatste tijd dat het je irriteert.
Je komt op je werk en als je het kantoor binnenloopt merk je dat er veel spanning hangt en direct voel je een knoop in je maag. Je wordt er zelfs misselijk door. Je vraagt je af wat er aan de hand is en je voelt je onzeker over dát wat je voelt.
’s Middags belt een vriendin. Ze is aan het scheiden. Het is deze week al de 7e keer dat ze belt en je ziet er tegenop om het telefoontje te beantwoorden want je weet dat je je na het gesprek leeg voelt. Maar ja, ze is een goede vriendin en je wilt er ook voor haar zijn. Met een diepe zucht neem je de telefoon op. Je hoort al aan haar stem dat het foute boel is en je voelt al je energie wegvloeien.
Je vind je schoonouders schatten van mensen maar je merkt ook dat ze je partner echt ‘klein’ houden. Ze bemoeien zich overal mee: met de opvoeding van de kinderen, hoe jullie je huis inrichten, welke auto jullie het beste kunnen kopen, het liefst willen ze bij jullie inwonen of mee op vakantie. Je partner ervaart het heel anders dan jij en in gesprekken hierover snap je wat hij bedoelt. Je voelt jezelf een zeur als je er weer over begint en denkt inmiddels dat je het verkeerd ziet.
Als je zo doorgaat word je steeds onzekerder, je gaat jezelf steeds verder terugtrekken en je gaat aan alles twijfelen. Ga je ’s nachts liggen piekeren en weet je niet meer wat van jou is of van de ander waardoor je jezelf kwijtraakt. Je kunt er niet meer zijn voor de mensen in je omgeving terwijl je dat wel graag wilt. Je hebt al je energie nodig om jezelf staande te houden en zelfs de zorg voor je gezin wordt je teveel.
Marga:
Het gaat goed. Ik kon nog niet omschrijven wat het met mij gedaan had. Nu we iets verder in de tijd zijn lijk ik iets meer energie te hebben. Ik ben wat rustiger geworden, kan wat meer genieten van dingen. Op het werk maak ik mij niet meer zo druk in mijn hoofd. Ik ben mantelzorger voor mijn moeder. Zij kan best wat moeilijk zijn. Maar ik kijk ook daar milder naar. Ik zie haar dan zo zitten in haar stoel en voel dan heel veel liefde voor haar en het onhebbelijke laat ik makkelijker wegglijden. De liefde krijgt de overhand.
Inge
Bij Christine heb ik meer inzicht gekregen in mijn situatie dan de afgelopen 2 jaar bij de psycholoog!